Al sinds Thello bij ons is, is ons vaak opgevallen dat deze grote Maine Coon kat een wat aparte manier van verzorging heeft. Thello is heel goed in het poetsen van zijn pootjes maar de rest komt karig vanaf. Al een paar keer heeft hij op zijn rug een vervilte plaat gehad, opgedaan door het veelvuldig gebruik van het kattenluikje. Alleen 's avonds in bed is het mogelijk om hem te benaderen en te proberen het hardnekkige vervilte deel weg te knippen. Maar meer en meer groeide het probleem niet alleen Thello maar ook ons boven het hoofd.
Hier is Thello nog in zijn goede, grote Oebidoebi-doen.
Op onderstaande foto kun je wel zien dat Thello's vacht absoluut niet in goede conditie is. Het werd tijd voor meer drastische maatregelen. Onze dierenarts heeft een assistente die het leuk vindt om dit soort probleemgevallen op te lossen. Voorwaarde is wel dat Thello een klein roesje krijgt, want als Thello iets niet wil, is hij sterk en kan hij zich met 1 nagel optrekken aan een tegelvloer.
Uiteindelijk is de dierenartsassistente ruim een uur bezig geweest. Gelukkig was Thello ook vrij snel weer helemaal bij. Bij thuiskomst werd er door de rest van de Coonies erg raar aangekeken tegen Thello, er werd ook het nodige geblazen.
En dit is dan het resultaat, een Thello met een soort van fleecetruitje, model Poedel. Zo'n grote trotse Coon, en dan blijft er bijna niets van over als je z'n vacht afscheert.
Tot je hem probeert op te tillen, dan is hij nog steeds een flinke 7,5 kilo zwaar, daar doet zijn vacht niets aan af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten