AC-luxatie en reparatie

Een rondje MTB in Loonse en Drunense duinen net na de vakantie in mei 2010 liep iets anders af als gepland. Iets te snel een zandhelling af, een wegglijdend voorwiel en een dikke boom zorgden voor een AC luxatie van mijn linker sleutelbeen. Wilma erg geschrokken, ik meer beduusd naar de huisartsenpost. Daar kregen we te horen wat rust te houden en af te wachten, in de meeste gevallen verdwijnen de klachten en blijft een bultje over door het uitrekken of inscheuren van de pezen waardoor het sleutelbeen wat hoger komt te staan.

Ik bleef klachten houden, dus toch een orthopeed bezocht. Hier kreeg ik de keuze het toch maar zo te laten of met een eigen pees te reconstrueren. Deze orthopeed is groot voorstander van oplossingen met eigen materiaal ipv platen, schroeven en kunststof. Na een nadenk pauze de knoop doorgehakt: opereren. eerste afspraak hiervoor was 4 maart maar door een spoedgeval uitgesteld tot de 15e.

De operatie ging prima, complimenten voor het tempo en de verzorging in het Carolus ziekenhuis in's-Hertogenbosch. Wat tegenviel was de eerste nacht, erg veel pijn. De dag na de operatie verbanden er af en een eerste blik op het resultaat. Ben heel tevreden met het eerste gezicht van de stand van het sleutelbeen maar het zit nu tijdelijk met een pen vast dus kan je er nog niet alles van zeggen, wel een flinke snee en een hoop nu pijnlijke en jeukende nietjes.

Voor de reparatie is de plantarispees uit mijn linkerbeen gebruikt, er uit gehaald via een snede naast de achillespees. Hier natuurlijk ook de gevolgen van er in rommelen en snijden met als toetje nietjes op de rand van je schoen. We zijn nu een paar dagen verder en is met paracetamol en goed oppassen met liggen en sling gebruiken het leven als tijdelijk één armige thuis, goed te doen. De deur uit is door de nietjes en zwelling op mijn schouder nog niet vol te houden, we zullen zien wat komende week brengt.

Nailart, Voorjaar

Begin van deze maand was het weer tijd voor een nieuw ontwerpje op mijn nagels.
Deze keer had ik niet zo veel schade opgelopen als de keer ervoor dus bleef het herstelwerk beperkt.
Maar omdat de Carnaval er aan kwam, waren de nagels tijdelijk bedekt met rode en groene nagellak, de Kaaiendonkse carnavalskleuren.


Natascha heeft deze keer een nieuwe techniek gebruikt voor de bloemen. Als ik een keer zonder inspiratie ben zal ik zeker nog een keer terugvallen op deze techniek, het is nagel voor nagel weer een kunstwerk geworden.
Ik heb al een blik in de keuken mogen werpen voor de 3D-techniek. Dat gaat zeker spectaculair worden.
De foto is afkomstig van de Twitter pagina van Designer Nails Drunen, met dank aan Natascha.

Operatie versus Carnaval: Hatsikkiedee

Denk je dat je weet hoe de komende dagen eruit gaan zien en heb je alles goed ingepland, wordt er met een enkel telefoontje de boel weer op z'n kop gezet.
Wat was de planning? Vrijdag vrij genomen, echtgenoot naar het ziekenhuis brengen voor operatie, zijn hand vasthouden tot hij wordt opgehaald om naar de operatiekamer te gaan, dan wat shoppen en wachten tot meneer de echtgenoot op de uitslaapkamer ligt en dan weer naar het ziekenhuis om zijn hand vast te houden. Zaterdag zou ik hem ophalen uit het ziekenhuis. Gelukkig zou hij in Den Bosch geholpen worden en daar begint het Carnaval pas op zondag dus hoef ik me niet een weg te banen door de feestvierende meute. Maar vanwege mijn rol als pleegzuster Bloedwijn zou ik de intocht van de Prins en het zingen van de traditionele Seterse Hei op de Markt in Oosterhout aan me voorbij laten gaan. Zondags zou ik met een bezwaard hart vanwege een zielige echtgenoot toch naar de Optocht gaan kijken en dan de twee dagen daarna daarvoor boete doen en me volledig wijden aan het genezingsproces en het in de watten leggen van mijn man.

Maar niets van dit alles dus.

Het afsprakenbureau van het ziekenhuis belde met de mededeling dat de operatie vanwege een spoedgeval dik anderhalve week is uitgesteld.

We zijn nu een paar uur verder en de impact van dit telefoontje begint nu pas door te dringen.
Ten eerste: ik kan ongegeneerd Carnaval gaan vieren en  hoef me niet bezwaard te voelen dat mijn echtgenoot zielig en pas geopereerd als een lam vogeltje thuis zit.
Maar deze vreugde is maar van korte duur, want: ten tweede: als de operatie anderhalve week wordt uitgesteld, de revalidatie zes weken duurt, we over zeseneenhalve op vakantie gaan, we een lange-benen-stoel in het vliegtuig hebben besteld, die stoelen bij de nooduitgang staan maar daar mag je alleen plaatsnemen als je geen (lichamenlijke of geestelijke) beperking hebt om de nooduitgang te bedienen, voel je dan al een knelpunt ontstaan. Afgezien van de vraag of je vleugellam op vakantie wilt gaan.
Vrijdag of a.s. dinsdag horen we van de poli wat de echte verwachting voor de herstelperiode is. In het uiterste geval moet de operatie uitgesteld worden tot na de vakantie en dan zitten we alweer dik in de zomer  voordat hij weer helemaal hersteld is.
En dat soort onzekerheden worden dus veroorzaakt door een enkel telefoontje.